ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ, ΔΙΑΒΗΤΗΣ & ΣΤΡΕΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ;

Η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελούν σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας και πραγματική πανδημία στον 21ο αιώνα. Η συχνότητα της παχυσαρκίας λαμβάνει επιδημικές διαστάσεις, παγκοσμίως, κυρίως εξαιτίας της επικράτησης του καθιστικού τρόπου ζωής και της διατροφής με τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος, σάκχαρα και θερμίδες. Τα ποσοστά υπέρβαρου και παχυσαρκίας στην Ελλάδα αγγίζουν σήμερα σχεδόν το 70% του πληθυσμού, με ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας. Η παχυσαρκία διακρίνεται σε κεντρική και περιφερική, ανάλογα με την κατανομή του σωματικού λίπους. Η κεντρική παχυσαρκία χαρακτηρίζεται από αυξημένο ενδοκοιλιακό λίπος, ενώ η περιφερική από αυξημένο λίπος, κυρίως στην περιοχή των γλουτών. Το αυξημένο ενδοκοιλιακό λίπος ή η σπλαχνική παχυσαρκία όπως ονομάζεται, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων (έμφραγμα και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο), αντίσταση στην ινσουλίνη, υπερινσουλιναιμία, διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, λιπώδες ήπαρ, οξειδωτικό στρες και συστηματική φλεγμονή. ΠΗΓΗ - ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ